مطالبی در مورد خودروهاچ بک برلیانسH330

برلیانس یک سازنده اتومبیل چینی است که در سالهای اخیر همکاری زیادی با بیامو داشته است. در این مقاله ، درباره سدان H330 و هاچ بک H320 ، که توسط پارس خودرو در ایران تولید می شود ، بحث خواهیم کرد.
در سالهای گذشته ماشین های بسیاری در کشور ما تولید می شد و دیدن خودروهای چینی در بازار کار سختی بود. اما امروز کشور ما یکی از بزرگترین بازارهای خودروهای چینی است. برلیانس همچنین یکی از چینی ها در بازار کشور ما است که با همکاری پارس خودرو کلاس های مختلفی از اتومبیل ها را تشکیل می دهد.
برلیانس H330 یک نسخه پیشرفته از برلیانس FSV است. این خودرو در سال 2013 توسط برلیانس معرفی شده و به خوبی فروخته شده است: 25،000 دستگاه در سال 2013 و 53،000 دستگاه در سال 2014. H330 تنها با یک موتور در کلاس سدان و هاچ بک عرضه می شود و خریداران حق انتخاب بین گیربکس دستی یا اتوماتیک را دارند. درخشان H330 در محدوده قیمت حدود 50 میلیون نفر است.
مشخصات فنی
تنها گیربکس موجود برای H330 و H320 نسخه 1.5 لیتری است که حداکثر توان آن 103 اسب بخار است. در 5800 دور در دقیقه و حداکثر توان 138 نیوتن متر در 3800 دور در دقیقه. اندازه دقیق این موتور 1498 سی سی است. ببینید ، یک سیلندر 4 سیلندر با خط آرایش و در مجموع 16 سوپاپ مسئولیت دود و هوا و سوخت را بر عهده دارند. حداکثر سرعت برلیانس H330 با این موتور و 4 سرعته اتوماتیک 170 کیلومتر در ساعت است وزن خالص این خودرو 1250 کیلوگرم است که به نظر می رسد کمی بزرگ است در مقایسه با ابعاد این خودرو و ممکن است بر عملکرد آن تأثیر بگذارد.
برلیانس H330 دارای یک قدم زنی مک فرسون و سیستم بهار پیچش نیمه مستقل است. طبق گفته سازنده ، میزان مصرف سوخت کل این خودرو 6.7 لیتر در 100 کیلومتر است. مخزن سوخت 55 لیتر است که با توجه به مصرف سوخت کافی به نظر می رسد.
طراحی بیرونی و داخلی
اینکه چرا اکثر اتومبیل های برلیان به محصولات بیامو چنین شباهت دارند عجیب است و تنها دلیل این امر همکاری بین دو تولید کننده خودرو در سالهای اخیر بود که منجر به ظاهر ، رنگ و بوی محصولات برلیان شد. آنها بیام را گرفتند. این شباهت البته کپی تلقی نمی شود و برلیان سعی کرد زبان طراحی خود را در محصولات خود بگنجاند. با این حال ، این زبان بسیار شبیه به زبان طراحی است. بدیهی ترین قسمت شیشه جلوی شیشه دوجداره برلیانس است. شیشه شیشه ای T و دو ورودی هوا به طور متقارن در زیر بال های T شکل قرار گرفته اند.

باید اعتراف کنیم که چینی ها پیشرفت چشمگیری در طراحی داشته اند. بخشی که خودروسازان داخلی برخلاف چینی ها ، در سالهای اخیر اقدامی جدی انجام نداده اند. قسمت جلوی این خودرو طرحی حجیم و پف دار دارد و چراغ های مه شکن گرد به خوبی بین بسیاری از خطوط زیر سپر قرار گرفته اند. چراغهای جلو برای هماهنگی با سایر قسمتهای خودرو طراحی شده است. اگرچه چراغهای جلو فاقد چراغ روشنایی در روز و لنزهایی با فوکوس نور هستند ، اما نبود این عناصر به طراحی این بخش آسیب نمی رساند.
ستونهای A در امتداد هود تا شیشه جلو اتومبیل امتداد دارند ، که به طور مثبت بیننده را تحت تأثیر قرار می دهد. تنها عنصر تأثیرگذار در نمای جانبی ، خط شانه برجسته است که از مگارد جلویی به سمت چراغهای عقب حرکت می کند و عبور از اهرم ها و درب عقب خودرو مانع از تبدیل شدن هر چه بیشتر طرف می شود. علاوه بر این خط ، ما یک طراحی بسیار ساده و مرتب می بینیم که به دور از هیجان و جذابیت نیست ، هرچند نقش چرخ های آلومینیومی و لاستیک های کوچک با عرض 195 میلی متر در سادگی این قسمت بی اثر نبود.

نمای عقب خودرو از طراحی خوبی برخوردار نیست و برخلاف طراحی صحیح جلوی خودرو ، به نظر می رسد که یک کپی از طرح از سوی برخی شرکت ها در این بخش کامل نیست و من یک طراحی مشابه از نیسان تیانا می بینم. چراغ های روشن H330 با یک خط افقی به آرم نسبتاً بزرگ پارس خودرو وصل می شوند. اما یک ویژگی جالب طراحی سپر عقب ، ساخت مضاعف این قسمت است که شبیه به یک دیفیوزر در قسمت پایین سپر است و همچنین انتقال چراغ اضطراری سوم و چراغهای عقب بر روی آن ، سپر بزرگ عقب از یکنواختی فاصله دارد.
نشستن در کابین و نگاه کردن به دستگاه و شکل کلی داشبورد ، اولین چیزی که به ذهن خطور می کند شباهت مسافت پیموده شده با مزدا 3 است. فضای داخلی آن زیبا و دلپذیر است. اگرچه ارگونومی ابزارها و محل قرارگیری آنها مناسب است ، اما اکثر قطعات از کیفیت ساخت خوبی برخوردار نیستند و معمولاً از پلاستیک خشک ساخته می شوند.
تنها تفاوت H330 با H320 در کلاسهای مختلف این دو خودرو است. از آنجا که H320 متعلق به کلاس هاچ بک ها می باشد ، اندازه آن بسیار کوچکتر از یک سدان است ، بنابراین هاچ بک H320 انتخاب مناسبی برای استفاده در داخل خانه است. زبان طراحی مشترک این سازنده خودرو در نسخه هاچ بک به خوبی حفظ شده است و شاهد هماهنگی چراغ های عقب و سپر با سایر اجزای بدنه هستیم. هر دو نسخه کم و بیش شباهت زیادی در نمای عقب دارند و تنها تفاوت آن در ساختار و کلاس دو خودرو است. سایر اجزای خودرو مانند نمای جانبی و نمای جلوی آن از طراحی یکسان برخوردار هستند که خطوط جلویی و جانبی آن در هر دو نسخه یکسان است. کابین برای 4 یا 5 مسافر خوب به نظر می رسد و زحمت نمی کشد.
با وجود سخت کوشی برلیانس برای ایجاد مدلهای جذاب H330 و H320 ، به هیچ وجه طراحی براق ندارد و بدیهی است که ما باید منتظر نسل بعدی این خودروها باشیم تا زبان طراحی این شرکت را به طور کامل توسعه دهیم. سایر خودروهای چینی از جمله لیفان 820 و آرزو 5 طراحی بسیار جذاب تری دارند. حتی دنا ، به ویژه در جلو ، زیباتر و جذاب تر از H330 است. البته این به معنای طراحی ضعیف اتومبیل های برلیانس نیست.