طراحی جالب خودرو میتسوبیشی لنسر

در پشت لنسر ، ما با چراغ های کینه آمیز و جنگجو روبرو می شویم که به شدت تحت تأثیر خودروهای ژاپنی دهه 1990 بودند. بر خلاف بسیاری از اتومبیل های مدرن ، هود عقب از حجم خاصی برخوردار نیست و حتی جایی برای پلاک خودرو وجود ندارد. درب تنه نسبتاً ساده است و فقط با خطوط كوچك در زیر چراغ عقب تزئین شده است. در این بخش علاوه بر آرم میتسوبیشی ، یک نوار LED وجود دارد که فقط هنگام ترمز روشن می شود و به نظر غیر ضروری می رسد. سپر لنسر بزرگ و استوار است ، اما فاقد طراحی جذاب است و با چراغ قرمز هشدار دهنده ، کم نور و قدیمی به شما نمایش داده می شود. این سپر بزرگ در تصادفات با پرتابگر می تواند پر هزینه و مشکل ساز باشد. شاید شکل کلی این خودرو با نمای عقب با اندکی لطف قابل قبول تلقی شود؛ اما آنتن سیاه در انتهای پشت بام و اگزوز ناامیدکننده را نمی توان به راحتی از دست داد.
اگرچه جذابیت خودرو موضوعی سلیقه ای است ، اما طراحی ، به عنوان یک قاعده ، می تواند متوسط ​​باشد. این ماشین زشت نیست ، اما مدرن و چشمگیر نیست؛ از آنجا که 10 سال از عمر مفید ، طراحی گذشته است. لنسر تودی با طول 4570 میلی متر و عرض 1760 میلی متر در دسترس است ، در حالی که ارتفاع استاندارد 1490 میلی متر و چرخ های چرخ 2635 میلی متر است.
پیوستن به میتسوبیشی لنسر احساس یک اتومبیل ژاپنی را با استفاده از مواد با کیفیت بالا برانگیخته است. اما ، مانند ساختار بدنه ، طرحی مدرن و شیک را ارائه نمی دهد. صفحه نمایش لمسی 6.4 اینچی در داشبورد لنسر ادغام شده است که خیلی بزرگ نیست؛ اما این یک گزینه است و در مدل های پایه 5 اینچ است. کانال های تهویه مطبوع در دو طرف صفحه به شکل براکت ساخته شده و از داشبورد مستقل هستند. در اطراف صفحه نمایش چندین کلید وجود دارد که خیلی مدرن به نظر نمی رسند.
ترکیب کلی داشبورد لنسر جذاب است و با داشتن یک قسمت خمیده در سمت راست فرمان ، تماشایی به نظر می رسد؛ البته سه دکمه بزرگ برای فعال و غیرفعال کردن سیستم کیسه هوا ، هشدار کمربند ایمنی و چراغ های چشمک زن چندان مناسب به نظر نمی رسند. از طرف دیگر ، سه کلید پلاستیکی گردان برای دسته وجود دارد که اگر در کابین لنسر نبودیم ، ما را به یاد خودروهای چینی ارزان می برد. با این حال ، همه این دستگاه ها بسیار شبیه به لسنر 2008 هستند و فقط صفحه لمسی به داشبورد اضافه شده است.
در چرخ این مدل ، اگرچه شبیه به سوزوکی ویتارا ، مزدا 3 و سایر اتومبیل های ژاپنی است که از سال 2000 تا 2010 با ساختار پانل استوانه ای ارائه شده است ، اما احساس یک ماشین اسپرت و اصلی شرقی را برانگیخته است. فرمان به دست راننده می چسبد و مانند چرم اصیل احساس می شود. بین پنل های استوانه ای یک صفحه نمایش TFT با مهمترین اطلاعات فنی از جمله مصرف سوخت ، باقی مانده سوخت در مخزن ، دمای آب در کولر موتور و مسافت پیموده شده قرار دارد. در فرمان لنسر  چندین دکمه وجود دارد که وظیفه مدیریت سیستم توزیع چندرسانه ای و مدیریت ارتباطات تلفنی را بر عهده دارند.

شکل صندلی های لنسر قابل قبول است و مسافران به خوبی در ردیف جلو قرار دارند. در این منطقه فضای کافی وجود دارد و می توانید رانندگی کنید. در ردیف دوم ، صحبت با اطمینان در مورد راحتی ساکنان غیرممکن است. زیرا اگر صندلی جلو برای راننده با ارتفاع 180 سانتی متر رزرو شود ، بین زانوی سرنشین عقب و صندلی جلو فاصله کمی وجود خواهد داشت. از طرف دیگر فضای بالای سرنشینان عقب از انتظارات فراتر می رود و حتی یک شخص قد بلند بیش از 10 سانتی متر از سقف اتومبیل فاصله خواهد داشت.
یکی از مزایای لانچرهای مدرن قابلیت تاشو صندلی ها به جلو است که البته فضای بار را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. جعبه استاندارد این خودرو 348 لیتر است که به نظر می رسد برای یک خودرو در کلاس سدان فشرده کاملاً عادی است. این حجم ممکن است در مقایسه با جعبه سمندر 500 لیتری یا حتی جعبه هیوندای ورنا 408 لیتری برای کاربر ایرانی رضایت بخش نباشد.
فنی و موتور
طبق معمول محصولات میتسوبیشی ، لنسر دارای موتورهای متنوعی است که اصلی ترین آنها 1.6 لیتری و 1.8 لیتری در بازار خاورمیانه است. این مدل در ایالات متحده آمریکا با موتورهای 2 و 2.4 لیتری به فروش می رسد. علاوه بر این ، نسخه های محدودتر و گران تری نیز مانند اوولوتیشن ، GT و io وجود دارد.
ارزان ترین نسخه لنسر که طی ماه های اخیر در ایران خاموش شده است ، مجهز به موتور 1.6 لیتری اتمسفر است. حداکثر توان این مدل در 6000 دور در دقیقه 117 اسب بخار و حداکثر گشتاور آن 154 نیوتن متر است که از 4000 دور در دقیقه فراتر می رود. یک لانچر 1.6 لیتری با حداکثر سرعت 100 کیلومتر در ساعت در طی 14 ثانیه و به طور متوسط ​​مصرف سوخت کمتر از 6.5 لیتر در هر 100 کیلومتر را با استفاده از گیربکس دستی فراهم می کند. طبق آزمایشات کاربران داخلی ، این نسخه از لنسر در جاده دارای مصرف سوخت 5.5 لیتر در 100 کیلومتر است و می تواند حداکثر سرعت آن را 190 کیلومتر در ساعت برساند.
موتور 1.8 لیتری از نظر کارایی ، قیمت و کارایی گزینه ای متعادل برای لنسر است که می تواند در ایران نیز خریداری شود. این مدل 140 اسب بخار قدرت تولید می کند. و گشتاور 176 نیوتن متر که قابل مقایسه با موتور 1.6 لیتری است که در دور موتور زیاد ارائه می شود. با توجه به اینکه پرتابگرهای 1.8 لیتری در بازار ایران مجهز به گیربکس CVT اتوماتیک هستند ، شتاب استثنایی ارائه نمی دهند و در حدود 13 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت می رسند. متوسط ​​مصرف سوخت این نسخه از 6.5 تا 7 لیتر در 100 کیلومتر و حداکثر سرعت آن 195 کیلومتر در ساعت است.
با توجه به اینکه موتورهای 2 لیتری و 1.8 لیتری لنسر دارای مشخصات نسبتاً مشابهی هستند ، ما نسخه 2.7 لیتری را معرفی می کنیم که با نام لنسر GT شناخته می شود. قدرت این محصول 168 اسب بخار و حداکثر گشتاور آن 226 نیوتن متر است. GT لنسر همچنین دارای گیربکس اتوماتیک CVT است. اما به لطف سیستم دو برابر دیفرانسیل ، در 8 ثانیه به حداکثر سرعت 100 کیلومتر در ساعت و حداکثر سرعت 160 کیلومتر در ساعت در 22 ثانیه می رسد.